- Czemu jest Pan taki smutny?
- Nie jestem smutny. Jestem zmęczony.
- Ale co Pana aż tak zmęczyło, że czeka Pan tutaj sam, na pustej stacji w ten piękny letni dzień, w tej zimowej kurtce?
- Bo Proszę Pana szedłem tutaj 32 lata bez przerwy i pomyślałem, że muszę sobie zrobić w końcu przystanek.
No comments:
Post a Comment